Monday, March 26, 2007

Յարգանք Անդրանիկ Մարգարեանին


Այսօր մահացաւ Հայաստանի Վարչապետ Անդրանիկ Մարգարեանը: Վստահաբար շատեր գովասանքներ պիտի ըսեն իր մասին, թէեւ վստահ չեմ որքան անկեղծ պիտի ըլլան:

Իր խօսակցութենէն երբէք բան չեմ հասկցած քանի որ միշտ քիթին տակէն կը խօսէր: Բայց ինձ համար կան կարեւոր պատճառներ յարգելու համար հանգուցիալի հիշատակը՝
Ան հազուագիւտներէն էր որ իր գաղաբարին համար գիտցաւ պայքարիլ եւ մերժեց ամբողջատիրական համակարքը, եւ որուն համար երկու տարի մնաց Խորհրդային բանտերուն մէջ: Իսկ երբ անկախացումէն ետք հասաւ բարձրագոյն Վարչապետի պաշտօնին՝ չօգտագործեց իր դիրքը միլիոներ դիզելու համար: Իր ազգայնական գաղաբարախօսութեամբ ալ քիչ մը հայրենասիրութիւն ներարկեց նիւթապաշտ դարձած հասարակութեան մէջ:

Անդրանիկ Զօրավարի ու Նժդեհի նման սարերում կռուող տղաներուն չափ կարեւոր են նաեւ Պարոյր Հայրիկեանի եւ Անդրանիկ Մարգարեանի նման ազատամիտ պայքարողները:

Քանի մը տող, Ռուբէն Հախվերդեանէն՝

Այդ արիւնն է ձեր, կռւող տղաներ,
Իր կարմիր գոյնով սարերը ներկել,
Դուք որ կեանքը ձեր մեզ տուիք նվեր,
Որ սարերը մեր չմնան անտէր...

No comments: